​Når Laura avslører at Håvard er faren til vesle Ola Håvard, blir det stor oppstandelse. Gutten flykter til skogs og gjemmer seg.
Fortvilet sender Håvard Stornesfolket ut for å lete. Mali er redd for at ryktene rund henne og familien vil få ny næring etter dette, og snart får hun høre at folk snakker om forholdet mellom Sivert og Tordhild. Den gamle frykten er som en klo i Malis hjerte. Må hun atter en gang samle alle sine krefter for å kjempe for seg og sine

- Veit du at Håvard er far min?
- Ja, e hørt det i går. Han fortelt det sjølv.
- Og e som alder har hatt nokon far, sa Ola Håvard lavt.
- E trudd ikkje at e hadd det – og så var Håvard der heile tida! Men han sa ikkje noko. Han er ikkje glad i meg, han vil ikkje vara far min.
- E trur han er glad i deg, mente Johannes. – Og han vil da vara far din, Ola Håvard. Han sa at han hadd vore kjøle dum, men han villa gjer det godt att, sa han. Vakse folk har så mykje rart for seg, la han veslevoksent til.

UTDRAG FRA BOKEN:
Men Lisbeth Oppstad kom Mali i forkjøpet. Ikke før hadde hun kommet ned på kjøkkenet neste morgen, så ringte telefonen.
– Det er på Stornes.
– Hallo, Mali. Det er Lisbeth Oppstad, det her.
Mali knuget røret hardt.
– Ja . . .
– E lurt no berre på om han Ola Håvard var hos dykk?
– Ola Håvard? Nei, vi har ikkje sett noko til han. Det er da grytidleg enno, så . . .
– Ja, men han er no bort herfra. Han vart med hit i går, og meininga var at han skull vara her til begravelsen. Ho Laura har så mykje å styr med no. Men da e gjekk innom rommet hass no, så var han bort, guten. E tenkt kan hende han villa ned til . . . til Stornes.
Mali kjente uroen som en tyngde i magen.
– Ja, e meiner, etter det i går så tenkt e han villa ned til far sin, fortsatte Lisbeth. – Det må e sei var eit sjokk å få veta, at det er han Håvard som . . .
– Ja, det her skull ha vore ordna opp i før, sa Mali kort. – Men dem ble da enige, han Håvard og ho Laura, at det var best om det vart tidd med den saka.
– Det vil e tru, sa Lisbeth. – Dem var da gifte på kvar sin kant.
Det svarte ikke Mali noe på.
– Kor kan guten vara? spurte hun.
– Ikkje veit e. Han var no aldeles utav seg i går kveld. Gråt til langt på natt. E hørt han nok.
– Tala du ikkje med han, da?
– Han villa ikkje snakk med nokon.
– Er han bort, så lyt vi ut og leit, sa Mali. – Det er da kuldegrader ut. E sender ut karan herfra.
– Ja, dem står no på farten her også, sa Lisbeth.
– Da håper e vi finn han. At han ikkje har funne på noko dumt.
– Ka dumt?– Nei, e veit no ikkje, men han har allveg vore så vár, han Ola Håvard. E trur det vart reint for mykje for han i går – både at Ola Peder er død, og så det her med Håvard.